Aυτό που συνέβη χτες το απόγευμα είναι η κορυφαία εκσυγχρονιστική προσπάθεια στο ελληνικό κράτος μετά την ένταξη στην ΟΝΕ.Ακούω σήμερα σχόλια για κάθε μέτρο χωριστά. Χμμ... γιατί να μπαίνουν τα πρόστιμα επί τόπου; Εεε..., γιατί να ακριβύνει 15 λεπτά το λίτρο η βενζίνη, πολύ δεν είναι; Ουφ, μας τάραξαν στις αποδείξεις, πού να τρέχει ο άλλος να τις μαζεύει, άλλη δουλειά δεν θα κάνουμε, τι θα κάνει μια γιαγιούλα σε ένα τελευταίο ορεινό χωριό όπου δεν έχει ρεύμα και δεν θα δουλεύει η ταμειακή του τελευταίου μπακάλη;Δεν είναι απλώς μια ευτελής κριτική, δεν είναι απλώς ότι βλέπει το δέντρο και χάνει το δάσος. Είναι ότι παραγνωρίζει πως για πρώτη φορά -και μάλιστα μέσα στην ακραία δίνη της κρίσης-τα εισπρακτικά μέτρα δεν απεμπολούν την ανάγκη συγκρότησής τους σε συνεκτικό σχέδιο που να αφορά τη συνολική αντιμετώπιση των προβλημάτων του κράτους και της κοινωνίας σε μακροπρόθεσμη βάση. Είναι ότι παραγνωρίζει πως, μετά από πολλά χρόνια, τα οικονομικά μέτρα δεν απεμπολούν την ανάγκη, πέρα από τη ροή χρήματος στα δημόσια ταμεία, να εκπεμφθεί και ένα σήμα δικαιοσύνης, ένα σήμα ισότητας, ή αν όλα αυτά είναι πολύ φιλόδοξα, τουλάχιστον ένα σήμα εντιμότητας, ένα ηθικό μήνυμα στην κοινωνία.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου