Η ανάδειξη του συγκεκριμένου θέματος έχει συγκεκριμένη στόχευση. Αλλιώς δεν μπορεί να εξηγηθεί πως ένα θέμα, για το οποίο ο Γιώργος Παπανδρέου έχει μιλήσει τον Μάϊο του 2008, να το ανακαλύπτουν τα ΜΜΕ ύστερα από 15 ολόκληρους μήνες. Το ίδιο ισχύει και για τον καθηγητή Δημήτρη Τσάτσο, ο οποίος θεώρησε, τώρα, σκόπιμο να μιλήσει για το θέμα. Πολύ αργά καταλαβαίνει τα θέματα του επιστημονικού του αντικειμένου ο κ. καθηγητής και δεν είναι καθόλου χρήσιμος με παρόμοια αντανακλαστικά. Το ίδιο και τα ΜΜΕ. Τι ενημέρωση μπορεί να περιμένει ο Έλληνας πολίτης όταν αυτοί που έχουν ταχθεί να τον ενημερώνουν, αντιλαμβάνονται με πολύ μεγάλη καθυστέρηση τι συμβαίνει και ενημερώνουν ύστερα από την παρέλευση πολύ μεγάλου διαστήματος τους πολίτες;
Ξαφνικά ανακάλυψε ο Δ. Τσάτσος ποια είναι η θέση του ΠΑΣΟΚ, κόμμα στο οποίο υποτίθεται ότι ανήκει; Μόλις την Κυριακή πληροφορήθηκαν το «Μέγκα» και τα άλλα κανάλια ότι η θέση του Γιώργου Παπανδρέου είναι ότι θα ψηφίσει τον Κάρολο Παπούλια για Πρόεδρο της Δημοκρατίας, ύστερα από τις εκλογές, θεωρώντας ότι ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας θα έχει μεγαλύτερο κύρος εκλεγόμενος από Βουλή με νωπή λαϊκή εντολή; ‘Όχι βέβαια. Το γνωρίζουν από πολύ καιρό. Τότε, γιατί αντιδρούν τώρα και μάλιστα τόσο έντονα; Και επίσης. Ποιος ωφελείται από όλα αυτά;
Ας επιχειρήσουμε να απαντήσουμε τώρα σε μερικά από τα ερωτήματα, ή, μάλλον, να βοηθήσουμε στην αναζήτηση των απαντήσεων.
Α. Πρόσφατα, επανήλθαν στο προσκήνιο τα σενάρια περί συγκυβέρνησης ΠΑΣΟΚ-ΝΔ, το οποίο προωθείται από τα μεγάλα οικονομικά συμφέροντα, που δεν θέλουν, σε καμία περίπτωση, να δουν Πρωθυπουργό τον Γιώργο Παπανδρέου. Ο οποίος δεν θέλει να κάνει καμία συζήτηση μαζί τους και τους εκθέτει λέγοντας «δεν χρωστάω σε κανένα». Ρόλος στην παρεμπόδιση του Προέδρου του ΠΑΣΟΚ στο δρόμο προς την πρωθυπουργία έχει αναλάβει και ο Γιώργος Καρατζαφέρης, ο μόνος που το δηλώνει.
Β. Ενόψει του πολύ πιθανού ενδεχομένου να βγει από τις εκλογές μια αυτοδύναμη και μάλιστα με ισχυρή πλειοψηφία, κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ, τα μεγάλα συμφέροντα προωθούν την ιδέα της συγκυβέρνησης. Γνωρίζουν πολύ καλά, πως το σενάριό τους μπορεί να έχει πιθανότητες μόνο αν το ΠΑΣΟΚ δεν μπορεί να σχηματίσει αυτοδύναμη κυβέρνηση.
Γ. Ευνοημένη και η ΝΔ, η οποία με τη βοήθεια των Γιώργου Κασιμάτη και Δημήτρη Τσάτσου, επιχειρεί να «στριμώξει» το ΠΑΣΟΚ και να μειώσει τις μεγάλες διαφορές που καταγράφουν τελευταία οι δημοσκοπήσεις. Και επιχειρεί να το κάνει με τη βοήθεια των συνταγματολόγων, οι οποίοι κατηγορούν το ΠΑΣΟΚ, αλλά δεν τολμούν να το κατηγορήσουν ούτε για θεσμική, ούτε για συνταγματική εκτροπή. Κι αυτό γιατί τίποτε απ΄ όλα αυτά δεν συνιστά η θέση του κόμματος της αξιωματικής αντιπολίτευσης.
Όλα όσα υποστηρίζονται από τους συνταγματολόγους μοιάζουν προσχηματικά. Και είναι μια καθαρά νομικίστικη ερμηνεία του Συντάγματος, του οποίου εμφανίζονται ως οι αυθεντικοί ερμηνευτές. Ωστόσο, το σύνταγμα είναι ένα κείμενο που μπορεί εύκολα να διαβαστεί και να ερμηνευτεί από οποιονδήποτε πολίτη γνωρίζει στοιχειώδη γράμματα και διαθέτει τον κοινό νου.
Ο ίδιος ο Δημήτρης Τσάτσος, στη συνέντευξή του στην «Καθημερινή», λέει ότι αν το ΠΑΣΟΚ προβεί στην ενέργεια που έχει ανακοινώσει, δεν θα έχει καμία νομική συνέπεια. Και λίγο νωρίτερα λέει ότι «ευτυχώς που δεν έχουμε Συνταγματικό Δικαστήριο». Δηλαδή δεν έχουμε ένα όργανο το οποίο θα μπορούσε να επιληφθεί του θέματος και να επιβάλει κυρώσεις ή, ακόμα, και να ακυρώσει μια παρόμοια κίνηση, όπως αυτή του ΠΑΣΟΚ.
Αυτό σημαίνει ότι ο συνταγματικός νομοθέτης δεν θέλησε να ορίσει ως νομική τη διαδικασία εκλογής Προέδρου της Δημοκρατίας. Αντίθετα, την όρισε ως πολιτική. Και ως πολιτική και εφόσον δεν έχει απεμπλακεί, η εκλογή Προέδρου, από τις εκλογές (δεν υιοθέτησε τη σχετική πρόταση κατά τη διαδικασία αναθεώρησης του Συντάγματος) θα είναι μέρος της πολιτικής διαδικασίας. Άρα, ένα καθαρά πολιτικό και όχι νομικό θέμα. Και για ένα αμιγώς πολιτικό θέμα, αρμόδιος να αποφανθεί είναι ο ελληνικός λαός και όχι ο κάθε Τσάτσος, έστω κι αν είναι ο καλύτερος συνταγματολόγος.
Άλλωστε ο κ. Τσάτσος είναι δηλωμένος εχθρός του Γιώργου Παπανδρέου και γνωστός συνεργάτης του συγκροτήματος Λαμπράκη, το οποίο πρωτοστατεί στις προσπάθειες χειραγώγησης των πολιτικών και της πολιτικής ζωής, με μεγάλη επιτυχία.
Ο κ. Τσάτσος βάλει κατά του Προέδρου του ΠΑΣΟΚ, διότι το 2004 ο Γιώργος Παπανδρέου τον απέσυρε από τη λίστα του ευρωκοινοβουλίου και μάλιστα όταν ήταν επικεφαλής των ευρωβουλευτών του Κινήματος. Κατόπιν αυτού ο κ. Τσάτσος:
1.Υποστήριξε τον Ευάγγελο Βενιζέλο κατά τις εσωκομματικές εκλογές το Νοέμβριο του 2007, μιλώντας απαξιωτικά για τον κ. Παπανδρέου.
2. Δημιούργησε προβλήματα, με δηλώσεις του, πριν τις τελευταίες ευρωεκλογές, υποστηρίζοντας τη συμμετοχή, στο ευρωψηφοδέλτιο, του Κώστα Μποτόπουλου, την υποψηφιότητα του οποίου είχε απορρίψει ο Πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ.
Υπάρχει και κάτι ακόμα. Οι συνήθως λαλίστατοι συνταγματολόγοι και κορυφαία στελέχη του ΠΑΣΟΚ Ευάγγελος Βενιζέλος και Ανδρέας Λοβέρδος «ποιούν την νήσσα» και δεν μιλούν για το θέμα. Κάποιοι, στο ΠΑΣΟΚ, θεωρούν ότι πίσω απ΄ όλα αυτά (δηλώσεις Τσάτσου κλπ) βρίσκονται και οι ίδιοι. Σε μια τελευταία και απέλπιδα προσπάθεια να «κοντύνουν» τον αρχηγό τους και να βοηθήσουν ώστε να ανοίξει ο δρόμος της διαδοχής στο Κίνημα, ταυτιζόμενοι με τα γνωστά συμφέροντα. Αν δεν είναι έτσι, μπορούν να βγουν και να δηλώσουν τη διαφωνία τους με τον κ. Τσάτσο, θεωρώντας πολιτική και όχι νομική, την όλη διαδικασία.
Προς το παρόν, πάντως, επιλέγουν την τακτική «και με τον αστυφύλαξ και με τον χωροφύλαξ». Καθώς αποφεύγουν να τοποθετηθούν σε σχέση με τις δηλώσεις Τσάτσου, κάνοντας το χατίρι των μεγαλοπαραγόντων του χρήματος και, από την άλλη, μένουν κοντά στο Κίνημα διατηρώντας σε ισχύ τις δηλώσεις τους περί ανάγκης διεξαγωγής πρόωρων εκλογών και αλλαγής σε κυβερνητικό επίπεδο.
Ενδιαφέρον θα είχε να πληροφορηθούν οι πολίτες και ποιες είναι οι απόψεις του Κώστα Σημίτη για όλα αυτά. Ο τέως πρωθυπουργός τηρεί και αυτός, σιγή γύρω από τα συγκεκριμένα θέματα και μοιραία ταυτίζεται από τη μεγάλη πλειοψηφία των ψηφοφόρων του ΠΑΣΟΚ, με τους συνταγματολόγους, κομματικά στελέχη ή μη.
Σε περιόδους κρίσης, και σε ατελή πολιτικά συστήματα όπως το ελληνικό, στους χώρους των κατεστημένων δομών, η δημοκρατία υπολειτουργεί, γίνεται θύμα των εκάστοτε συμφερόντων και επιδιώξεων. Εκτός και πέρα από αυτές, η δημοκρατία εκφράζεται ως καθημερινότητα του πολίτη, αφορά το σύνολο της ζωής μας και συζητείται στα καφενεία, στις ουρές, στον δρόμο και στις διακοπές, χειμώνα-καλοκαίρι. Απλά πράγματα.
Του ΓΙΩΡΓΟΥ ΠΙΠΕΡΟΠΟΥΛΟΥ*
