Η ΕΥΚΑΙΡΙΑ ΠΟΥ ΧΑΘΗΚΕ ΚΑΙ ΤΟ ΧΡΕΟΣ ΤΙΜΗΣ.

Την επαύριο του μοιραίου διαγγέλματος, που συμπύκνωσε σε λίγα λεπτά την υποχώρηση, όχι απλά μιας κυβέρνησης, αλλά ενός ολόκληρου λαού, στα κελεύσματα του διεθνούς καπιταλισμού των φορέων του και των εκφράσεών του, μόνο πίκρα και απογοήτευση, μπορεί κανείς, ν΄ ανιχνεύσει στον κοινωνικό περίγυρο.
Κρίμα, γιατί, είχε περάσει η ελπίδα, πως ήταν δυνατόν να γίνει διαφορετικά !
Οι τοκογλύφοι, δυστυχώς, ανεξαρτήτως μεγέθους και έδρας, άπαξ και σ΄ έβαλαν στο χέρι, δεν σ΄ αφήνουν εύκολα, ενώ οι διαδικασίες και οι πρακτικές, που ακολουθούν, είναι standards, δοκιμασμένες και σπάνια αναποτελεσματικές.

Ο θυμός σε επίπεδα ιδιαίτερα αυξημένα, τσιτώνεται και από την (συνεχιζόμενη) αλήτικη λειτουργία των λεχριτών της δημοσιογραφίας. Ενώ μέχρι χθες μας είχαν ζαλίσει τα ούμπαλα με την μονότονα, επαναλαμβανόμενη προτροπή «πάρτε σκληρά μέτρα», μόλις αυτά πάρθηκαν, τη χώνουν, κάνοντας στροφή 180ο μοιρών, στον Παπακωνσταντίνου : «κύριε Υπουργέ ξέρετε πως πίσω από τους αριθμούς και τα μέτρα υπάρχουν άνθρωποι ?...». Ναι οι αλήτες, ξαφνικά έγιναν πονόψυχοι και φιλάνθρωποι !

Μ΄ αυτά και μ΄ αυτά, δύο πράγματα καταγράφονται ως σημεία κλειδιά, το ένα σαν «ευκαιρία που χάθηκε» και το δεύτερο, ως «χρέος τιμής» προς τον ελληνικό λαό, που πικράθηκε τόσο. 
Ως προς το πρώτο, πόσο διαφορετικά θάταν τα πράγματα, αν πολύ νωρίτερα, τον πρώτο κιόλας μήνα της νέας κυβέρνησης, γίνονταν οι σωστές διαγνώσεις και εκτιμήσεις, παρουσιάζονταν το κληρονομηθέν μπάχαλο, καθαρά και ξάστερα, στο λαό και καλούνταν ν΄ αποδεχθεί μια πολιτική έκτακτης ανάγκης, επιβαλλόμενη από τα εγκληματικά «κατορθώματα» της νεοδεξιάς του Καραμανλή ;
Σοβαρή η ένσταση : και πώς να γίνει αυτό με τα περισσότερα προβλήματα άγνωστα και καμουφλαρισμένα ; Λέμε, αν…
Σεβαστή και η επισήμανση : τέσσερις μήνες αγώνα, προσπαθειών, αντίστασης στους σύγχρονους επιδρομείς κατά της χώρας, μηδενίζονται ; Όχι, βέβαια, με τίποτα ! Δυστυχώς, όμως, όταν μια ελπίδα δημιουργείται και στη συνέχεια εκλείπει, τότε η γκρίνια και οι κατηγόριες υπερισχύουν…

Το δεύτερο είναι από τις ουκ άνευ, ενέργειες, που πρέπει άμεσα να εκδηλωθεί : όπως έγραψε κι ο Κρόγιας «…δεν αντέχεται ένας νέος κύκλος ατιμωρησίας !...». Αυτό το κακό που προκάλεσαν στην Ελλάδα, οι σύγχρονοι μιμητές του Εφιάλτη, είναι τεράστιο και δεν έχει να κάνει, μόνο, με οικονομικά μεγέθη, μα πάνω απ΄ όλα με την ηθική υπόσταση ενός ολόκληρου λαού !
Αυτοί που συνετέλεσαν κι έδωσαν την αφορμή για να διαστρεβλωθεί στα μάτια της παγκόσμιας κοινής γνώμης η εικόνα της σύγχρονης Ελλάδας και του σύγχρονου έλληνα, δεν μπορεί ν΄ αποφύγουν το σκαμνί !...
Διαδικασίες εξέτασης, έρευνας, καταλογισμού ευθυνών και καταδίκης ΕΔΩ ΚΑΙ ΤΩΡΑ ! Είναι πάνδημο λαϊκό αίτημα και απαίτηση, είναι θέμα Δικαιοσύνης !...
Μόνο έτσι θα μετριαστεί, κάπως, η απογοήτευση του ελληνισμού, από τις τελευταίες εξελίξειS.


http://logoplokies.blogspot.com/2010/02/blog-post_04.html