Ο τρόπος με τον οποίο κρίνουμε τα φλέγοντα θέματα της επικαιρότητας και τους κυβερνητικούς χειρισμούς μου θυμίζει κάτι από την ατμόσφαιρα των ελληνικών γηπέδων, όπου οι οπαδοί των ομάδων επευφημούν ενθουσιωδώς τους παίκτες, όταν νικούν, ενώ τους γιουχαίζουν όταν χάνουν.
Αυτό σημαίνει ότι δεν συγχωρούμε στην κυβέρνηση ατολμίες, παραλείψεις, αδέξιους, κατά την κρίση μας, χειρισμούς και μάλιστα την καταδικάζουμε με ευκολία, πριν δούμε την τελική έκβαση των ενεργείων της. Όλοι εμείς οι άλλοι οι. . . αλάθητοι.
Μας διαφεύγει όμως ότι ο αγώνας είναι ενός εναντίον όλων. Η Ελλάδα αντιμέτωπη με την παγκοσμιοποίηση και τα απότοκα αυτής κακά. Και θεωρούμαστε και υπεύθυνοι από πάνω για την πτώση του ευρώ αλλά και για την αύξηση του. . . παγκόσμιου χρέους.
Στην ευρωπαική και διεθνή σκακιέρα δεν είμαστε οι μόνοι έξυπνοι, με έτοιμες λύσεις στο τσεπάκι μας για κάνουμε κινήσεις ΜΑΤ στους άλλους, εν προκειμένω στους ευρωπαίους εταίρους μας. Ο πρωθυπουργός και οι αρμόδιοι υπουργοί που διαχειρίζονται το "ελληνικό πρόβλημα" μοιάζουν με τους ναυαγοσώστες που προσπαθούν την ύστατη στιγμή να αποτρέψουν το ναυάγιο. Μακάρι να είχαμε τους καλύτερους ναυαγοσώστες, αλλά τούτη την κρίσιμη ώρα αυτούς διαθέτουμε.
Δεν είναι βέβαιο ότι θα τα καταφέρουν. Το βέβαιο είναι ότι προσπαθούν, όταν οι άλλοι εγκατέλειψαν το σκάφος στον κλύδωνα. Το επίσης βέβαιο είναι ότι έχουν και αυτοί τις ευθύνες τους. Δεν ευθύνονται όμως και για το. . . προπατορικό αμάρτημα!
Αν αναζητούμε υπεύθυνους για την κατάντια μας, ας κοιταχτούμε όλοι οι Έλληνες στον καθρέφτη!!!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου