Η κοινή ευρωπαϊκή αγροτική πολιτική όξυνε τις ανισότητες μεταξύ των αγροτών. Το 70% των αγροτικών ενισχύσεων κατέληξε στα χέρια του 20% των μεγαλύτερων αγροτοβιομηχανικών επιχειρήσεων. Έτσι, σε παραδοσιακά αγροτικές χώρες όπως η Ιταλία, η Ισπανία και η Ελλάδα ο ενεργός αγροτικός πληθυσμός αποδεκατίστηκε: μειώθηκε στο ένα πέμπτο από αυτό που ήταν το 1950. Ο κόσμος μας σίγουρα πηγαίνει ανάποδα. Γιατί ενώ στις χώρες μας ο αγροτικός πληθυσμός μειώνεται επικίνδυνα, το ίδιο επικίνδυνα λιγοστεύουν και τα αποθέματα σε τρόφιμα. Στην Αυστραλία, τον Καναδά, τις ΗΠΑ και την Ευρωπαϊκή Ένωση μειώνονται σταθερά τα τελευταία χρόνια: 47,4 εκατ. τόνοι το διάστημα 2002- 2005, 37,6 εκατ. τόνοι το 2007, 27,4 εκατ. τόνοι το 2008. Ποιο χέρι θα μας ταΐσει αύριο μεθαύριο;
Οι αγρότες είναι οργισμένοι. Οι ρίζες τους είναι βαθιές στο χώμα που δουλεύουν, όσο χρειάζεται για να μπορούν να καταλαβαίνουν ότι ο κόσμος μας πηγαίνει ανάποδα. Είναι ένας κόσμος με κυκλώματα διανομής που τους στραγγαλίζουν και με τρόπους παραγωγής που θέλουν να τους μετατρέψουν σε εξαρτήματα των μεγάλων αγροτοβιομηχανικών επιχειρήσεων. Αυτοί που θα τους άξιζε να ήταν οι πρώτοι, έχουν καταντήσει οι έσχατοι, στο καθημερινό τους σφιχταγκάλιασμα με τη φύση για να εξασφαλίσουν στην ανθρωπότητα τη ζωή
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου