Τα πράγματα δεν είναι τόσο άσχημα όσο φαίνονται. Είναι πολύ χειρότερα. Πριν από λίγο καιρό μας σηκώθηκε η εθνική μας τρίχα, επειδή ο Γιώργος Παπανδρέου είπε πως η δημοσιονομική κρίση απειλεί την εθνική κυριαρχία. Σήμερα ξέρουμε τι εστί βερίκοκκο. Είναι ο τριτοκλασάτος Γερμανός, ένας άχρωμος γραφειοκράτης από αυτούς που αποκαλούνται (μάλλον όχι κολακευτικά) “γκρίζα κουστούμια”, που έχει εκτοπίσει από τα πρωτοσέλιδα τον Έλληνα υπουργό Οικονομικών.
Αυτός είναι ο έσχατος εξευτελισμός μιας χώρας. Να υποχρεώνονται οι υπουργοί της να συζητούν αποφάσεις που κανονικά θα έπρεπε να έχουν ληφθεί πριν από πολλά χρόνια, εδώ στην Αθήνα, και μάλιστα να τις συζητούν ως απολογούμενοι στο εδώλιο του ευρω-μπαταχτσή, σε θέση άμυνας και σε θέση αδυναμίας. Αλλά εδώ μας έφεραν πολλά χρόνια αναβλητικότητας και αποθέωσης της θεωρίας του πολιτικού κόστους, που κατέληξαν σε μια πενταετία ακραίας αβελτηρίας και κυνικής απομύζησης και των τελευταίων ικμάδων της ελληνικής κοινωνίας και οικονομίας.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου