Στοίχημα

Στοίχημα

Του Γιώργου Χρ.
Παπαχρήστου

ΔΗΜΟΣΙΕΥΘΗΚΕ: 4 Ιανουαρίου 2010

Δεν περιμένει κανείς βέβαια ότι η Νέα Δημοκρατία υπό τον Αντώνη Σαμαρά θα γίνει από τη μια στιγμή στην άλλη ένα σύγχρονο, προοδευτικό (στα πλαίσια της ιδεολογικής της ταυτότητας φυσικά), δημοκρατικό κόμμα. Ότι θα απεκδυθεί το καραμανλικό της παρελθόν. Αυτή είναι μια μακρά και επίπονη διαδικασία και είναι προφανές ότι είναι πολύ νωρίς να κριθεί - εδώ δεν ξέρουμε καν αν παραμένει ως βασική προτεραιότητα του ηγέτη της. Όμως έχουμε ενδείξεις. Και ενδείξεις κάθε άλλο παρά ευχάριστες. Η συγκέντρωση γύρω του ενός αριθμού στελεχών με ακραίες αντιλήψεις δεν μπορεί να είναι θετικό μήνυμα. Και η στάση του σε μερικά ζητήματα (όπως για παράδειγμα το μεταναστευτικό), όπου δείχνει να τον σέρνει από το μανίκι ο Καρατζαφέρης, είναι ένα δεύτερο. Η άρνησή του στην πρόταση για Εξεταστική για το Βατοπέδι είναι ένα τρίτο. Μένει στον ίδιο να αποδείξει ότι πρώτον, δεν είναι δέσμιος του καταδικασμένου ιστορικά και πολιτικά παρελθόντος της Νέας Δημοκρατίας και δεύτερον, ότι όταν δήλωνε ότι θέλει «να βάλει πλάτη» για να βρεθούν λύσεις στα προβλήματα του τόπου δεν έλεγε λόγια του αέρα, αλλά τα πίστευε πραγματικά. Αυτό είναι και το στοίχημά του: θα γίνει αρχηγός «μια από τα ίδια», ένας Καραμανλής δεύτερης γενιάς δηλαδή ή θα βγάλει τη Νέα Δημοκρατία από την εποχή των δεινοσαύρων;