Δεν συνηθίζεται οι πρωθυπουργοί να λένε “κάναμε λάθος”. Ιδιαίτερα αν δεν έχει μεσολαβήσει κάτι μεγάλο, πολύ μεγάλο και ασήκωτο, ας πούμε ένα Βατοπέδι. Δεν συνηθίζεται να αναγνωρίζουν και να αναλαμβάνουν ευθύνη για αποφάσεις που κινούνται εμφανώς σε υπουργικό επίπεδο, όπως τα τέλη κυκλοφορίας. Αλλά πάλι ο κ. Παπανδρέου δεν είναι ο απολύτως συνηθισμένος πρωθυπουργός.Η πρώτη συμβουλή που δίνουν τα αστέρια της επικοινωνίας στους αρχηγούς είναι: “μείνε έξω από το κάδρο”. Το έχει πει καλύτερα από όλους ο Ανδρέας Παπανδρέου με την περίφημη φράση: “εγώ απλώς προήδρευα”. Σημαίνει: “ρίξε την ευθύνη στους υπουργούς σου. Πάρε μόνο τον αφρό. Να εμφανίζεσαι μόνον εκεί που υπάρχει εξασφαλισμένη επιτυχία, να παίρνεις τις δάφνες του Καίσαρα και να εξαφανίζεσαι στο Μαξίμου”. Και κυβέρνηση πυρί μιχθήτω...
Αν η πολιτική είναι ένα κυνικό σπορ στο οποίο βρίσκεται κανείς μόνο γιατί είναι εθισμένος στην εξουσία, για την απόκτηση και τη διατήρησή της, οι ειδήμονες δεν έχουν λάθος. Αυτή είναι η σωστή τακτική. Την είδαμε, άλλωστε, να εφαρμόζεται με εξαιρετική επιτυχία τηνπερίοδο Ρουσσόπουλου στη Νέα Δημοκρατία, με τον κ. Καραμανλή ακριβοθώρητο να κάνει τον μεγάλο απόντα, να χτίζει το επικοινωνιακό υπόβαθρο της κάθε επόμενης εμφάνισής του, να δημιουργεί την κλιμάκωση και, τέλος, να εκφωνεί ένα φιλιππικό και να κερδίζει τις εντυπώσεις. Και την επομένη, πάλι απών...
Η αποστροφή του Γιώργου Παπανδρέου ότι ήταν λάθος τα τέλη κυκλοφορίας πηγαίνει πολύ πέρα από το δημοσιονομικό σκέλος του πράγματος. Δείχνει μια διαφορετική άποψη πρωθυπουργού για την καθημερινή άσκηση της πολιτικής.
Δεν υπάρχει αμφιβολία πως ο κ. Παπανδρέου δέχεται κι αυτός τις (καλοπροαίρετες από τη σκοπιά τους) εισηγήσεις για αποστάσεις από την φθοροποιό καθημερινότητα του κυβερνητικού έργου. Αποφάσεις σημαίνει κόστος. Σε κάθε κυβέρνηση, το ισχυρό χαρτί είναι ο πρωθυπουργός της και πάντως αυτό πάντοτε θα λένε οι σύμβουλοι στον εκάστοτε αρχηγό. Άρα, μακριά από τη φθορά. Που σημαίνει, όμως, και μακριά από την εξουσία με τον τρόπο που τη ζουν οι πολίτες.
Ο κ. Παπανδρέου δείχνει μια αξιοσημείωτη τάση αυτονόμησης από τέτοιες προτροπές.Εμπλέκεται με διάφορους τρόπους σε πρακτικές μορφές της διακυβέρνησης, παραβλέποντας τους πραγματικούς κινδύνους που ελλοχεύουν. Μιλάει για τα τέλη και αναδέχεται μέρος του κόστους με την αναγνώριση ενός κυβερνητικού σφάλματος. Μιλάει με ξένους τραπεζίτες, που σημαίνει ότι συμμετέχει ο ίδιος σε μια σκληρή διαπραγμάτευση. Κινείται με τις επαφές που διατηρεί σε παγκόσμιο επίπεδο για την ενίσχυση της ελληνικής οικονομικής παρουσίας στο διεθνή χώρο.
Το ενδιαφέρον είναι πως δείχνει και ως πρωθυπουργός πως, ανεξάρτητα από τη γνώμη του καθενός για την κάθε απόφαση ή κίνησή του, βρίσκεται στην πολιτική για να κάνει κι όχι απλώς για να είναι. Μαζί πηγαίνει το ρίσκο που παίρνει. Αν θα είναι μεγαλύτερο το κέρδος ή ο κίνδυνος θα μας το δείξει αυτή η χρονιά-ορόσημο του 2010
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου