Του Νίκου Κοτζιά
Η υποκρισία αυτών των συμφερόντων στα οποία αναφέρουμε, είναι ότι παριστάνουν τους φορείς του Νόμπελ της πρακτικής πολιτικής οικονομίας. Ότι αυτοί γνωρίζουν και κανείς άλλος. Ότι αυτό που γνωρίζουν είναι μονόδρομος και δεν υπάρχουν άλλες εναλλακτικές. Όμως, στην πραγματικότητα, όλες οι χώρες που άντεξαν την παγκόσμια κρίση, αλλά και μπόρεσαν να εξέλθουν γρήγορα από αυτή, χρησιμοποίησαν πολιτικές αντίστροφες εκείνων που καλούν την κυβέρνηση Παπανδρέου να εφαρμόσει. Από το πρωί μέχρι και το βράδυ μας ενημερώνουν για τις αξιολογήσεις των δανειστών της Ελλάδας και εκείνων που διαχειρίζονται τα δικαιώματα και συμφέροντα των τελευταίων. Εμφανίζουν το παγκόσμιο πολιτικό περιβάλλον συντεταγμένο σε αυτές τις αξιολογήσεις, απαιτήσεις και προτροπές. Δεν είναι, όμως, σε θέση να αναφέρουν έστω και μια χώρα που να εξήλθε με τέτοιες μονόπλευρες συνταγές από την κρίση. Ηνωμένο Βασίλειο και ΗΠΑ κρατικοποίησαν ουσιαστικά τον πυρήνα της οικονομία τους. Κίνα και Ινδία που έχουν μέσα στην κρίση υψηλούς ρυθμούς ανάπτυξης, ακολουθούν πολιτικές που δεν προτάσσουν τα νομισματικά μεγέθη, παρά τις πολλαπλές πιέσεις που τους ασκήθηκαν να κάνουν κάτι τέτοιο. Η Βραζιλία εξέρχεται της κρίσης χρησιμοποιώντας ως μοχλούς δύο κρατικοποιημένες τράπεζες. Η χώρα που ανταποκρίθηκε καλύτερα από τις Ευρωπαϊκές ήταν η Γαλλία που κάνει τα ακριβώς αντίστροφα από αυτά που συμβουλεύουν τα συγκεκριμένα συμφέροντα και οι φορείς τους. Η αντιμετώπισής όλων των πιο πάνω και της κρίσης, απαιτεί συστράτευση μιας μεγάλης κοινωνικής συμμαχίας που το ΠΑΣΟΚ λέει ότι την θέλει αλλά δεν την έχει συγκροτήσει με επάρκεια.Τέλος, η γραμμή της κυβέρνησης είναι, και οφείλει να είναι, η ανάθεση που της έκανε το εκλογικό σώμα, η πλειοψηφία της βουλής και ο πρωθυπουργός που εκφράζει τη λαϊκή εντολή και την κοινοβουλευτική δεδηλωμένη. Οι υπόλοιποι εντός του κυβερνόντος κόμματος, είναι εντολοδόχοι του λαού και μέλη της εκτελεστικής επιτροπής εντός του πολιτικού συστήματος. Οφείλουν δε, να υλοποιούν τις εντολές τους, λαϊκές, κοινοβουλευτικές και του πρωθυπουργού. Όχι ασφαλώς, να προσπαθούν να τις υποσκάψουν, τροποποιήσουν και ερμηνεύσουν εκ νέου.Οι προσπάθειες να υποσκαφτεί ο λόγος και ρόλος της πλειοψηφίας του εκλογικού σώματος, της λαϊκής εντολής στον πρωθυπουργό και της κοινοβουλευτικής πλειοψηφίας δεν συνάδει με τη δημοκρατία, τους κανόνες του κράτους δικαίου και την ηθική. Οι κύριοι αυτοί, συμφέροντα και δημόσιοι εκφραστές τους, πιστεύουν ότι μπορεί κανείς να κυβερνά ενάντια στους κανόνες της δημοκρατίας και τις προβλέψεις του Συντάγματος. Άποψη εξίσου επικίνδυνη, αν όχι και περισσότερο, από την οικονομική κρίση
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου