Του Νίκου Κοτζιά
Βρίθουν συγκεκριμένες εφημερίδες, ραδιόφωνα και κανάλια από παραλλαγές επιχειρημάτων που εμφανίζουν την κυβέρνηση ανίκανη να λύσει τα προβλήματα της χώρας αν δεν ακολουθήσει τις επιταγές εκείνων που πολέμησαν όσο περισσότερο μπορούσαν την ηγεσία Γ.Παπανδρέου και την άνοδο του ΠΑΣΟΚ στην εξουσία. Η ναυαρχίδα, μάλιστα, του ελληνικού συντηρητισμού, παριστάνει ως να γνωρίζει εκείνη για ποιο λόγο ψηφίσαμε εμείς οι υπόλοιποι τον Γ.Παπανδρέου για πρωθυπουργό, όταν εκείνη έκανε σταυροφορίες ήττας του ΠΑΣΟΚ. Εμφανίζουν την πέννα τους ως την μοναδική ορθή πολιτική γραμμή και τον πρωθυπουργό έχοντα λάθος γραμμή. Καλούν τον πρωθυπουργό να πάψει να προεδρεύει της κυβέρνησης και να «λάβει το μήνυμα» υποταγής του στα συμφέροντα και παραίτησης από τον συνταγματικό ρόλο του. Η δική τους ερμηνεία προτάσσεται της θέλησης των ψηφοφόρων από τους οποίους καλείται ο πρωθυπουργός να πάρει αποστάσεις.Ειδικότερα οι δημοσιογράφοι αυτοί, υποστηρίζουν μεγάλα συγκροτήματα που χρωστάνε εκατοντάδες εκατομμύρια ευρώ στο Ελληνικό δημόσιο, και τα οποία συμβάλλουν πρακτικά στο βάθεμα της κρίσης –και εξαιτίας των δικών τους χρεών-. Οι ίδιοι εμφανίζονται ως οι κάτοχοι της απόλυτης και μοναδικής αλήθειας. Ως οι μόνοι γνωρίζοντες το πώς θα βγει η χώρα από την κρίση. Είναι, δηλαδή, υποκριτές. Είναι υποκριτές διότι δεν μπορεί αυτοί που δεν είναι σε θέση να τακτοποιήσουν τα του οίκου τους να μας παριστάνουν τους μάγκες μάγους της οικονομίας της χώρας. Ας βγουν στο κοινό τους και ας εξηγήσουν πριν από όλα πώς έχουν αποτύχει οι ίδιοι επιχειρηματικά. Πώς κατάφεραν να οδηγήσουν τις επιχειρήσεις τους στον υπερδανεισμό και στην πρακτική της πολύπλευρης παραβίασης του νόμου (μη απόδοση αγγελιόσημου στο κράτος, μη καταβολή φόρων και πληρωμών στο ΙΚΑ, μη εφαρμογή δικαστικών αποφάσεων, μη δίωξη τους για αστικά και ποινικά αδικήματα).Κατά τη γνώμη μου, αν υπάρχει ένα πρόβλημα με τη κυβέρνηση είναι ότι για λόγους που οφείλει κάποτε να εξηγήσει, δεν φροντίζει για την εφαρμογή του νόμου έναντι αυτών των συμφερόντων. Σε κάθε περίπτωση, είναι σαφές, ότι αν οι αναγνώστες και ακροατές / θεατές γνώριζαν την πραγματική κατάσταση των επιχειρήσεων εκείνων που παριστάνουν τους εθνικούς δασκάλους, τότε σίγουρα δεν θα μπορούσαν να καλύψουν οι τελευταίοι τα πραγματικά τους συμφέροντα κάτω από αλαλαγμούς σε βάρος κάθε πολιτικής και πολιτικού που δεν τους αρέσει.Τα συμφέροντα αυτά, παραβιάζουν τον νόμο, ζουν με χρήματα του κράτους (επιδοτήσεις, προγράμματα της ΕΕ, φοροκλοπή, μη εφαρμογή του νόμου), αλλά βρίθουν κατηγοριών ενάντια στους δημόσιους υπαλλήλους (ασφαλώς όχι εκείνων που λαδώνουν οι ίδιοι), ομιλούν για μεγάλο κράτος (που το αποδιοργανώνουν και εκείνοι με τις πελατειακές παρεμβάσεις τους) και επιθυμούν διακαώς να ελέγχουν την πολιτική ζωή του τόπου. Έφτασαν μάλιστα στο σημείο, έστω και έμμεσα, σε άρθρα τους το Σάββατο και την Κυριακή, να καλούν τον πρωθυπουργό να παραιτηθεί από τις αρμοδιότητές του και να παραδώσει όλη την οικονομική πολιτική σε τρίτα πρόσωπα μέχρι να «λάβει το μήνυμα».
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου