Δρόμος αρχαιολογικών χώρων-δρόμος φονιάς

του Γιάννη Στάϊκου
Το περίμενα, ο θρήνος δεν θα αργούσε να ξαναδιαταράξει την ησυχία του κάμπου, να διαπεράσει τις ψυχές μας και να γεμίσει θλίψη τις καρδιές μας.
Το είπα από την πρώτη στιγμή που διέσχισα το δρόμο αυτό. Αυτός δεν είναι δρόμος, είναι ο ταχυδρόμος του θανάτου. Ναι είναι ο ίδιος ο θάνατος, που στήνει καρτέρι σε κάθε διασταύρωση. Δεν συναντάς το θάνατο στην πρώτη, σε περιμένει στην επόμενη διασταύρωση, αν έχεις τύχη φτάνεις στην επόμενη, ίσως και στην μεθεπόμενη, δύσκολο να ολοκληρώσεις το ταξίδι σου.
Δυό νέα παιδιά ταξίδεψαν μέρες του Πάσχα στον τόπο μας, για να γιορτάσουν, για να γευτούν τις χαρές της ζωής, της αγάπης τους. Δεν έμελλε το ταξίδι τους να ολοκληρωθεί κι ευτυχισμένοι να διηγούνται στους φίλους τους όσα έζησαν. Στη διασταύρωση του δρόμου-φονιά μ΄αυτόν της Προσύμνης το τρακτέρ θανατικό καρτέρι τους έστησε. και ο γεωργός οδηγός ούτε που είδε τη μοτοσυκλέτα τους, τους έκλεισε το δρόμο και τους πέταξε στις πορτοκαλιές. Η κοπέλα εξέπνευσε επί τόπου, ο αγαπημένος της βαριά χτυπημένος άντεξε, αλλά σακαταμένος θάναι στην υπόλοιπη ζωή του.
Ο οδηγός του γεωργικού οχήματος -θεέ μου τι να πω, τι να γράψω γι΄αυτόν; διέσχισε το δρόμο σαν να ήταν μόνος. Ούτε σήματα, ούτε προτεραιότητα, ούτε υπόνοια ότι το κακό μπορεί να συμβεί διέσχισε σκορπώντας τον όλεθρο.
Προηγήθηκε άλλο θανατηφόρο πιο κάτω με θύμα δάσκαλο πατέρα δύο παιδιών. Αν πάμε πίσω πολλά θύματα θρηνήσαμε.
Συγνώμη εκ μέρους των κατοίκων της Αργολίδας, που στο τόπο μας αντί για φιλοξενία αβάστακτη θλίψη προσφέραμε στους επισκέπτες, ζήτησα στο νοσοκομείο Γ. Γεννηματάς όπου συνεχίζει να νοσηλεύεται ο Νίκος. Στους γονείς της Αλεξάνδρας, που πέταξε στους ουρανούς, δεν πήγα. Τι να τους πω; πως να το πω; προτίμησα ν΄ανάψω ένα κερί για κείνην και ταυτόχρονα όρκο έδωσα ότι ο δρόμος φονιάς ή θα κλείσει ή θα φτιαχτεί έτσι όπως πρέπει, για να παρέχει τα ελάχιστα όρια ασφάλειας.
Προσκλητήριο για κάθε ασυμβίβαστο πολίτη να ενώσει τη φωνή του, να γιγαντωθεί η απαίτηση, για να προλάβομε ίσως το επόμενα ανυποψίαστα θύματα.
Γιάννης Στάικος

ΠΗΓΗ.http://alliprotasi.wordpress.com/