Δεδομένα
- Η πλήρης ανικανότητα της κυβέρνησης της ΝΔ να εκτελέσει στο ακέραιο τον προϋπολογισμό.
- Η απουσία κάθε είδους αναπτυξιακού σχεδίου.
- Η ανικανότητα εφαρμογής στοιχειώδους της δημόσιας τάξης, ως πλαισίου ομαλής λειτουργίας της οικονομίας.
- Μίζες, σκάνδαλα και διαφθορά.
Και σε αυτά οι φωστήρες του υπουργείου οικονομικών έρχονται με την νέα λύση: επιβολή νέων φόρων στους κατέχοντες, οι οποίοι ορίζονται ως οι σκαφάτοι, τζιπάτοι και γενικά λουσάτοι. Αν αφήσουμε στην άκρη το ιδεολογικό μπέρδεμα στο οποίο έχει βρεθεί η -τύποις φιλελεύθερη- ΝΔ, που στη φρασεολογία της θυμίζει τον Λένιν (Lenin) να κατακεραυνώνει τους κουλάκους, το εξοργιστικό είναι πως οι άνθρωποι νομίζουν ότι φοροληστεύοντας θα πετύχουν κάτι.
Την ίδια στιγμή που διορίζουν συνεχώς, σπαταλούν αναιδώς και γενικά ασχημονούν εναντίον του δημόσιου συμφέροντος.
Όταν σε κάθε ευρωπαϊκή χώρα περιορίζεται η κρατική σπάταλη και μειώνονται οι φόροι, εδώ «επιμένουμε δυνατά και ελληνικά» αλά Κώστας Καραμανλής. Δηλαδή σε πλήρη σύγχυση.
Και ναι μεν τώρα την πληρώνουν οι «πλούσιοι» αλλά κάποτε θα έρθει και η ώρα των φτωχών. Όταν δικαιολογείται η έκτακτη εισφορά ως τρόπος φορολογικού ξεμπερδέματος του δημόσιου, να είμαστε σίγουροι ότι θα έρθουν και άλλες έκτακτες εισφορές.
Βέβαια θα δικαιολογούσε κανείς την έκτακτη εισφορά αν τουλάχιστον έπειθε το οικονομικό επιτελείο ότι υπάρχει ένας στοιχειώδης σχεδιασμός εξόδου από την κρίση, δεν πείθει όμως και καλείται ο Έλληνας πολίτης να ρίξει νερό σε άπατο βαρέλι, με την ελπίδα πως... θα διασωθεί η οικονομία.
Οι πλούσιοι βέβαια με τους μεγαλοδικηγόρους και τις off shore θα πληγούν ελάχιστα. Η μεσαία τάξη, δηλαδή όσοι παράγουν πλούτο σε αυτή τη χώρα, θα κληθεί να πληρώσει την ανικανότητα της κυβέρνησης της ΝΔ να βάλει μια στοιχειώδη τάξη στα δημόσια οικονομικά.
Σε αυτήν την κατάσταση, κάποτε οι πολίτες οφείλουμε να πούμε «όχι». Να κατεβούμε στους δρόμους και να απαιτήσουμε να μάθουμε τι κάνει η κυβέρνηση τα λεφτά μας. Ας αποκλείσουμε μια φορά το κέντρο της Αθηνάς και εμείς οι νοικοκυραίοι -και να ζητήσουμε τον λογαριασμό.
Να οργανώσουμε μια ακτιβίστικη ειρηνική συγκέντρωση έξω από το υπουργείο οικονομικών ή το Μέγαρο Μάξιμου, να φέρουμε τις οικογένειες μας και μαζί τους μηνιαίους λογαριασμούς και να τους ρίξουμε στο γραμματοκιβώτιο του Μάξιμου, μήπως και πάρουν χαμπάρι.
Να συμμετάσχει το εμπορικό επιμελητήριο, οι ελεύθεροι επαγγελματίες, οι ιδιωτικοί υπάλληλοι, μαζικοί φορείς και όσα κόμματα -και όσοι βουλευτές έχουν απομείνει να εκφράζουν την μεσαία τάξη σε αυτή τη χώρα.
Να συζητηθεί επίσημα μεταξύ όλων μας και με συμβουλές ειδικών, νόμιμοι τρόποι φοροαπαφυγής και φορολογικής ανυπακοής. Να ακουστεί κάποτε η σιωπηρή πλειοψηφία σε αυτό το τόπο.
* Το «κόμμα του τσαγιού» (tea party) ήταν μία πολιτική κίνηση της βρετανικής αποικίας της Βοστώνης, που συνέδεε την καταβολή φορολογίας με την πολιτική εκπροσώπηση («καμία φορολογία χωρίς εκπροσώπηση»). Το 1773 η κίνηση αυτή οργάνωσε επέλαση (μεταμφιεσμένων σε μοϊκανούς) αποίκων σε τέσσερα εμπορικά αγγλικά πλοία, και την ρίψη του πολύτιμου φορτίου τους τσαγιού στη θάλασσα. Το γεγονός θεωρήθηκε ανοικτή πρόκληση στη βρετανική κυριαρχία στις αμερικανικές αποικίες. Το Λονδίνο αντέδρασε βίαια, πυροδοτώντας μια σειρά γεγονότων που οδήγησαν στην ανεξαρτητοποίηση των αμερικανικών βρετανικών αποικιών και τη δημιουργία των Ηνωμένων Πολιτειών της Αμερικής.
Ο Νίκος Γεωργιόπουλος είναι οικονομολόγος, υποψήφιος διδάκτωρ χρηματοοικονομικών στο πανεπιστήμιο της Βιέννης και μέλος του πολιτικού συμβουλίου των «Δημοκρατικών»
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου