Το επιχείρημα ότι ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας , εχει σχεδόν διακοσμητικό ρόλο, στην κοινοβουλευτική δημοκρατία μας, δεν μπορεί να είναι ο καταλύτης για κάθε είδους πολιτική αυθαιρεσία του Κουρασμένου. Τι είναι η Βουλή μεγάλε και την κλείνεις, όταν σου κάνει κέφι; Μίνι μάρκετ της ιδιοκτησίας σου, η ο ναός της Δημοκρατίας; Είναι η όχι η Βουλή, ο χώρος που στεγάζει τους εκπροσώπους των πολιτών, άρα αντιπροσωπεύει όλους εμάς; Τι είναι κε Καραμανλή η Βουλή, σκυλάδικο στην Αθηνών –Λαμίας, για να το κλείνεις όποτε σου κάνει κέφι; Εμας, τους Ελληνες πολίτες, μας ρώτησες η αρκέστηκες στον κρύο ιδρώτα, που άρχισε να σε διατρέχει στην ιδέα ότι κοντινά στην εξουσία σου πρόσωπα, θα βρεθούν μπλεγμένα στις μίζες του Χριστοφοράκου; Η στην αγοραπωλησία του «ΓΕΡΜΑΝΟΥ»; Κι αν εσυ κλείνοντας τη Βουλή, επιχειρείς να διασώσεις χαμένη πολιτική τιμή, ο Κάρολος Παπούλιας, δεν είχε κανένα λόγο να βάλει την υπογραφή του, δίπλα στη δική σου. Δεν μιλάμε για τον άυλο «Θεσμό της Προεδρίας», αλλά για τον άνθρωπο Παπούλια, τον αγωνιστή της Δημοκρατίας, τον σπουδαίο αυτόν πολιτικό άνδρα. Χθες όφειλε να υπερασπισθεί την πολιτική του ιστορία και να σου επιστρέψει το διάταγμα, υποβάλλοντας την παραίτησή του. Για την χαμένη τιμή της δημοκρατίας, ρε γαμώτι…
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου